|
salut. 11 rezultate gasite
ŞĂLÚŢ, şăluţuri, s.n. Diminutiv al lui şal. – Şal + suf. -uţ.
SALÚT, saluturi, s.n. Cuvânt, enunţ sau gest cu care se salută. ♦ Cuvântare prin care se salută o adunare, se întâmpină un oaspete oficial etc. – Din fr. salut, lat. salus, -utis, it. saluto.
SALÚT s. salutare, (rar) salutat, (înv.) salutaţie, sărutare, sărutat, sărutătură, (turcism înv.) selam. (~ de rămas bun.)
salút s. n., pl. salúturi
şălúţ s. n., pl. şălúţuri
SALÚT ~uri n. 1) Formulă sau gest de politeţe cu care se salută. 2) Alocuţiune cu care se salută o adunare, un oaspete oficial. /<fr. salut
salut
salut in programul yahoo messanger
salut, ce mai faci
SALÚT s.n. Cuvânt, frază, gest cu care se salută. ♦ Cuvântare cu care se salută o adunare, se întâmpină un oaspete etc. [Pl. -turi. / < fr. salut, cf. lat. salus].
Baza de date folosita este sub licenţă GPL şi a fost preluată de pe dexonline.ro. Ea poate fi downloadată de aici sau de aici
|
|