|
testamentar. 4 rezultate gasite
TESTAMENTÁR, -Ă, testamentari, -e, adj. Privitor la un testament, care este prevăzut într-un testament sau rezultă dintr-un testament. – Din fr. testamentaire, lat. testamentarius.
TESTAMENTÁR adj. (JUR.) (înv.) dietar. (Clauză ~.)
testamentár adj. m., pl. testamentári; f. sg. testamentáră, pl. testamentáre
TESTAMENTÁR ~ă (~i, ~e) 1) Care ţine de testamente; propriu testamentelor. 2) Care este prevăzut de testament. Moştenitor ~. Executor ~. /<fr. testamentaire, lat. testamentarius
Baza de date folosita este sub licenţă GPL şi a fost preluată de pe dexonline.ro. Ea poate fi downloadată de aici sau de aici
|
|